Rissani en rondje Erg Chebbi

Dag 73-74

Deze dagen in ons hotel vlak naast de duinen van Erg Chebbi zijn perfect om in de buurt wat pistes te verkennen.
De eerste dag houden we het rustig en gaan we kijken bij hotel Yasmina, waar ik al eerder verbleef, omdat daar de duinen redelijk toegankelijk zijn met de motor en het er rustig is.

Omdat het laagseizoen is worden we in Adrouine, waar we verblijven, een beetje te veel lastiggevallen door verkopers en verhuurders allerhande.
Daarna een bezoekje aan Rissani, waar ze ons weer langs alle kanten lastigvallen, en ik bijna ruzie krijg met een kerel die wil dat ik meekom naar zijn winkel, enkel 'om te kijken, geen druk om iets te kopen'. Ik probeer hem uit te leggen dat hij vandaag al de zoveelste is maar hij vind dat je een uitnodiging van een berber niet mag afslaan, en dat ik onbeleefd ben. Uiteindelijk snapt hij het wel, en laat hij ons met rust, maar Dan en ik hebben hier toch onze limiet van ons geduld bereikt.

In de namiddag rijden we een piste op die van Rissani recht naar Merzouga gaat, hier moest ik in 2007 met mijn Honda AT rechtsomkeer maken bij een grote berg/duin op de route. Op deze piste zijn werken om een nieuwe gracht aan te leggen en bij de oversteek van de gracht ging het even mis:

Ik had dus iets recht te zetten (letterlijk), we vonden zonder problemen dezelfde berg van 2007, maar ook nu bleek het geen gemakkelijke opdracht. Dan ging eerst op verkenning en zei dat het wel te doen was, maar moeilijk, hij loog niet:


We beseffen ook allebei dat we de limieten van onze motoren en rijkunsten hebben verkend, en dat het bijna tijd is om het wat rustiger aan te gaan doen om lijf en materiaal te sparen. Bijna zeg ik, want de volgende dag staat een rondje Erg Chebbi op het programma.
De voorzijde van deze duinengordel is één stippellijn van hotels en auberges, maar de achterzijde is ongerept met enkel een aantal berbertenten.

Er is enkel 1 addertje onder het gras, om aan de achterkant te geraken moet je door een stukje duinen van ongeveer 4 km, en daarna nog eens om terug aan de voorkant te komen.
Dit was zwaar werk, maar lukte ons wel, en als beloning hadden we dit gebied ongeveer voor ons alleen. De piste loopt over de zwarte met kiezel bestrooide vlakte, en dichter bij de duinen is het lichter en veel zandiger. Het leuke is dat je hier zo ongeveer overal kan rijden waar je wil, wat dit gebied tot één grote speeltuin maakt voor de motoren.
Ik en Dan spreken af bij een willekeurig gekozen 'waypoint' op de gps en gaan elk onze eigen weg, super leuk!


Er rest dan alleen nog een tweede oversteek van de duinen, waar we nog enkele mooie foto's en video's maken, en dan houden we het zand voor bekeken!

 Op de terugweg naar ons hotel, langs een makkelijke piste, komt Dan nog redelijk zwaar ten val, zonder erg evenwel, maar het is duidelijk dat de speeltijd over is.

De volgende morgen gaan Dan en ik elk een andere richting uit, hij terug naar Duitsland, waar hij de motor (voor een spotprijs waarschijnlijk) gaat verkopen, en ik terug naar Bikershome in Ouarzazate.