Nog een volle dag leggen we af op de Atlantisch Rotweg naar boven tot in Guelmin, dat met zijn armoedig uitzicht, het Marokko,dat ik mij herinner,aankondigd.
 |
| Daniel's eerste tagine |
Vanaf Guelmin kunnen we een paar richtingen uit en we kiezen voor een piste in de richting van Tiznit, waarwe de bergen zullen inrijden.
Daniel rijdt op een Suzuki Freewind, op straatbanden en dus niet ´echt´ een offroadmotor, maar toch goed genoeg om de eerste stappen in het zand te wagen.
Bij een waterdoorwading gaat het bijna spectaculair mis en breekt een stuk bagage af, maar de rest van de route gaat goed en hij blijkt echt talent te hebben.
Vanaf Tiznit loopt een werkelijk prachtige weg de bergen in naar Tafraoute, en omdat de koning verwacht wordt, is de hele weg versierd met Marokaanse vlaggen, wat het extra speciaal maakt.
 |
| Hotel Iriki / Foum Zguid |
Deze weg gaat recht in mijn top 10 van beste wegen ooit. Tafraoute zelf blijkt mooi en erg toeristisch en we eten er een lekkere harira soep, en gaan nog hoger tot in Igherm, waar we een zeer koude nacht doorbrengen op 1700 meter.
 |
| Het register in het hotel in Igherm |
We nemen een willekeurig spoor dat de bergen in gaat, en het blijkt een echte ontdekking, technische passages afgewisseld met prachtige vergezichten en authentieke dorpen, die doen terugdenken aan West-Afrika. Alweer een geslaagde dag!
Morgen zal ik dan eindelijk in Bikershome in Ouarzazate aankomen voor de 3de keer in 4 jaar, en de eerste pint kunnen drinken sinds Bamako, schol.
 |
| Enkele regenduppels richting Ouarzazate |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten