woensdag 12 januari 2011

Laatste dag in Burkina Faso


Dag 45-48

Vanaf Bobo was het maar 50 km tot in Banfora, dus had ik tijd genoeg om gelijk de buurt van Banfora te verkennen, die zoals beloofd door de reisgids, zeer mooi was. Eerst naar de watervallen van Kariguélla.
Door de fantastische gps kaarten van OpenMapSource kon ik zonder problemen binnendoor rijden, en van het groene landschap genieten waar ik voor het eerst landbouw zag op grote,industriele schaal.
Bij de watervallen aangekomen was ik de enige toerist en kon ik het terrein zonder gids verkennen en me aan wat amateur bergbeklimmen wagen en zo m´n eigen route volgen, heerlijk.
Van daar ging het door authentieke dorpjes naar het meer van Tengréla, waar een boottrip naar de Hippo´s in de inkomprijs was inbegrepen. Na een halfuurtje al zagen we het eerste nijlpaard z´n kop boven water steken, en even later dreven we op 50 meter van een 5 tal nijlpaarden.
Een camera met zoom had leuk geweest
Omdat er een kleintje bij was konden we niet dichterbij komen. Gelukkig had ik een eigen peddel meegenomen om in geval van nood mee te peddelen, want die beesten kunnen gevaarlijk uithalen.


 Na weer een mooi ritje kwam ik aan een bruggetje dat versperd was en waar ze geld vroegen om de takken weg te halen, of ik kon ook langs deze weg:

Ik heb dan maar betaald, hoewel het duidelijk oplichting was en zo was ik op tijd in Banfora om in te checken bij het charmantste hotel van Burkina, La Canne au Sucre. Hier maken ze hun eigen rhum en dat kon ik merken aan de hoofdpijn en de rekening de volgende dag.

Volgende dag nog 100 km piste (de laatste, de rest zal asfalt zijn) om bij de Pics de Sindou te geraken en dan richting Mali. Die pics de Sindou vielen een beetje tegen, ik denk dat ik ze allemaal op deze foto heb gevangen.

De grensovergang ging in een afrikaanse recordtijd van 45 minuten en 2 dagen later ben ik terug bij Auberge Djamilla in Bamako, waar ik een maand geleden met Boni, de 2 andere Belgen tegenkwam.

Boni is trouwens nu in het hospitaal van Lomé, Togo, opgenomen met malaria, hopelijk geneest hij snel.
(EDIT: Boni bleek de zwaarste vorm van malaria te hebben en moest gerepatrieerd worden naar Belgie, hij is beter nu, maar de motor staat nog altijd in Lomé)

Ik zet in 2 dagen koers naar de grens met Mauritanië.

1 opmerking:

  1. Goh, dat je dat gedurfd hebt met die nijlpaarden :) Toch gecharmeerd door het schrale Burkina?

    BeantwoordenVerwijderen