Eén dag rust in Nouakchott wordt opgevuld met wat inkopen in de Israëlische supermarkt en het laten poetsen van mijn motorlaarzen op de markt.
Nog een snel bezoek aan de vismarkt en dan terug naar de rust van auberge Sahara, want het verkeer is zo gevaarlijk, dat je er best gewoon uitblijft.
De volgende etappe gaat tot Nouadhibou, veel keuze heb je daarin niet, want tussen deze 2 grootste Mauritaanse steden is er gewoon niets,enkel de oneindig lange weg naar het Noorden.
Eens in Nouadhibou valt op hoe klein deze stad is,met één lange hoofdstraat met wat winkels , tankstations en eetgelegeheden. Het verkeer is rustig, met nooit meer dan 10 wagens in het straatbeeld. Toch slagen deze erin met hun getoeter de indruk van een grootstad te wekken, waarom er zonodig rondgetoetert moet worden,is mij kompleet onduidelijk.
Ik verblijf in het centrum in een auberge aan 9 euro voor het gekende ´hokje met een bed´ en maak me een beetje zenuwachtig voor de volgende ochtend.
Dan zal ik namelijk de grens met Marokko passeren, de laatste grens voor ik terug in de beschaving kom, de laatste keer dat ik het ´carnet de passage´ moet bovenhalen, en de eerste moderne banken met een ATM,die mijn Mastercard niet uitspugen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten