Recuperatie

Dag 7-9

Nu we in Ouro Sogui zijn aangekomen, en Boni zijn voet en rib lijkt te hebben gebroken, nemen we de tijd om te recupereren.Voorlopig gaan we nergens heen. Eerste prioriteit is naar het ziekenhuis, waarvan we hebben gehoord dat ze een X-ray machine hebben. Het ziekenhuis is vrij groot en half een militair complex, zo lijkt het, elke afdeling wordt bewaakt door een kerel in een duur kostuum, die mondjesmaat mensen doorlaat met de juiste papieren. Ik en Boni raken als blanken makkelijk binnen, maar wachten dan net als de rest netjes onze beurt af. 

Na een eerste diagnose door een doktor, die zegt dat de voet niet gebroken is, hebben we terug moed. Boni zal dan nog uren moeten wachten op z´n x-ray, terwijl ik terug naar het hotel rij. In de namiddag krijg ik het goede nieuws : voet niet gebroken. Dit betekend dat we binnenkort toch samen verder kunnen, anders was dit einde avontuur voor Boni, en moest ik alleen verder.

De volgende dag had ik tijd om de motor te repareren, ik heb de ventilator uitgebouwd, aangepast en succesvol terug gemonteerd, de radiator lekt niet dus kan ik weer verder. Het is alleen wel ongeloofelijk hoe de motor eruitziet na amper 600 Afrikaanse kilometers.

Het gaat nu elke dag iets beter met Boni, het ergste is de pijn aan de ribben, hopelijk zitten we niet te lang vast.