Even later in Bamako

Dag 15-17

Toen we uit ons luxe hotel gezet werden omdat er geen plaats meer was, we hadden namelijk niet gereserveerd, reden we de stad uit en bij een kruispunt draaide ik tegen de richting de weg op. Direkt volgde er gefluit uit alle hoeken, maar ik deed of ik het niet hoorde en reed wat verder het tankstation op. Daar wist ik even niet wat ik zag, 2 Yamaha Tenere s, zoals de onze, en met Belgische nummerplaat stonden in de carwash. Twee jonge mensen kwamen te voorschijn, Nicolaas en Isabel, beiden uit Antwerpen, wat een toeval. Ondertussen stond ook een politieman naast ons en vroeg onze papieren, we mochten hem volgen naar de chef. Daar volgde een hoop verontschuldigingen en uiteindelijk liet de chef ons gaan, zeer tegen de zin van zijn adjudant, wel mochten we de agenten tracteren op een paar frisse drankjes.

Eens terug bij de Belgen was al snel duidelijk dat we teveel te bespreken hadden en dat we hen zouden volgen naar Auberge Djamilla, een soort hippiekamp. Gezellige dagen volgden van motoronderhoud en vergelijken van plannen en reizen. Nikolaas en Isabel, jonge artsen, zijn zeer ambitieus en gaan de komende maanden dwars door Congo en langs de oostkust terug naar Europa, iets wat nog bijna niemand hen heeft voorgedaan.

Alles is ok voor de rest, behalve dat ik terug ben beginnen roken en ik mn kleine teen heb gebroken...