The road to Hell

Dag 6

We wisten dat deze dag moeilijk ging worden, omdat vanaf hier, tot de volgende stad meer dan 200 km piste lag, groot was onze verbazing dan ook dat de eerste 60 km verse asfalt lag. Daar hebben we intens van genoten zolang het duurde, want dat het zou ophouden wisten we, en dat het daarna moeilijk ging worden ook. We hadden enkel geen idee van hoe moeilijk, en dat was maar goed ook, of we waren er nooit aan begonnen.

Dit zou de zwaarste dag gaan worden uit m n motorleven, alsook voor Boni. De asfalt hield het op een bepaald moment inderdaad voor bekeken en ging over in piste die makkelijk was met hier en daar een technisch stukje. Het was nog vroeg en niet te warm en alsnog genieten. Dit is waar de motoren voor gemaakt zijn en de mooie omgeving met vele waterputten met dieren langs de weg voldeed aan het perfecte Afrika plaatje.


Maar langzaam maar zeker verslechterde de piste en met nog 80 km te gaan, en de temperatuur op 45 graden in de schaduw, was de gemiddelde snelheid afgenomen tot een 20 km per uur. We hadden er toch nog plezier in want we hadden water genoeg en wildkamperen was ingecalculeerd en namen nog beelden met de helmcamera. Maar toen gebeurde het, Boni ging er iets te enthousiast vandoor, en kwam met 60 km/u in 2 grote putten terecht, probeerde de situatie nog te redden maar werd van de motorfiets gegooid en verdween voor m n ogen in een stofwolk.